ارسلان یحیوی‌زاده با نام هنری ارسلان دیگرد، از چهره‌های متمایز و تأثیرگذار در رپ فارسی است که آثارش روایتگر دغدغه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در بستری مستقل و پیوسته‌اند. او از جمله هنرمندانی‌ست که صدای خود را نه به‌عنوان واکنشی لحظه‌ای به اتفاقات، بلکه به‌عنوان صدایی مستمر در جریان مقاومت فرهنگی تعریف کرده است.
در طول زمان، نگاه ارسلان به نقش هنرمند در جامعه دستخوش تحول شده است. اگرچه زمانی باور داشت که هنرمند باید همواره درگیر مسائل اجتماعی باشد، امروز معتقد است تولید آثار سرگرم‌کننده نیز بخشی از دایره پذیرفتنی هنر است—اما اگر اثری آگاهانه و در مسیر اهداف جمعی شکل گیرد، برای او ارزش مضاعف دارد.
او از نسل رپر هایی است که همواره با زبان و شکل بیان درگیر بوده‌اند. برخلاف برخی نسل‌های گذشته که چارچوب‌های سخت‌گیرانه‌تری برای زبان شعر قائل بودند، ارسلان تغییرات زبانی و فرهنگی نسل‌های تازه را می‌پذیرد، و تلاش می‌کند در عین حفظ هویت خود، با سلیقه‌ی مخاطب امروز ارتباط برقرار کند.
فرآیند خلاقه‌ی او در ترانه‌نویسی به‌صورت آنی و لحظه‌ای نیست. ایده‌ها، تصاویر و واژه‌ها در بانک ذهنی یا نوشتاری او ذخیره می‌شوند تا بعدها با موسیقی مناسب پیوند خورده و به اثر تبدیل شوند. ارسلان تأکید می‌کند: هیچ‌گاه اثری را که در لحظه نوشته باشد، منتشر نمی‌کند.
در کارنامه‌ی هنری او، همکاری با خوانندگان زن جایگاه مهمی دارد. او معتقد است که تکرار شنیدن صدای زن در رپ، به عادت فرهنگی تازه‌ای در شنونده مرد ایرانی منجر خواهد شد، هرچند این تلاش‌ها گاه بازخورد محدودی از نظر آماری داشته‌اند. او این مقاومت را بخشی از مسیر دشوار تغییر فرهنگی می‌داند.
از دیگر چالش‌های مسیر هنری او، کند بودن رشد مخاطب نسبت به برخی هم‌دوره‌ای‌هایش است. او این امر را ناشی از فرم سنگین‌تر و کمتر سرگرم‌کننده‌ی آثارش و همچنین نبود حمایت درونی میان هنرمندان نسل خود می‌داند. ارسلان معتقد است که رویکردهای فردگرایانه و خودسانسورانه نسل قبل، سهم بزرگی در شکل‌گیری وضعیت کنونی داشته‌اند.
با این وجود، ارسلان نقش نسل خود را در ترویج فرهنگ خرید آلبوم از هنرمندان مستقل ایرانی یک دستاورد مهم و تاریخی می‌داند.
در مسیر پیش‌رو، ارسلان دیگرد با حفظ محتوای اجتماعی و زبان شخصی‌اش، به دنبال تحول در فرم آثارش است—آثاری که با کاهش تراکم واژگانی و انتخاب بیت‌هایی گوش‌نوازتر، تجربه شنیدن راحت‌تر و ارتباط مؤثرتری را برای مخاطب رقم بزنند. او همچنین بر اهمیت نظم در انتشار آثار و تعامل مستمر با مخاطب تأکید دارد؛ عناصری که به‌زعم او برای تداوم حضور جدی در دنیای موسیقی ضروری‌اند.
از جمله آثار شاخص او می‌توان به قطعه‌ی «سوسک» اشاره کرد؛ روایتی استعاری از زندگی در حاشیه و مقاومت فردی، با زبانی که هم‌زمان زمینی و شاعرانه است.
